't Is de zin die ik verloor
Waar leef ik nu nog voor
Voor mijzelf, anders niets
Weinig stemt mij nog tevree
Zonder liefde valt niks mee
Meest van al mis ik iets
Iets dat mij de warmte geeft
Wat ik eerder heb beleefd
Leeft in mij, sterkt mijn wil
Maar het leven is gedaan
Al mijn naasten heengegaan
Gaandeweg werd mijn hart
Iets te kil, iets te stil
Doch bij elke grijze haar,
Bij de rust die ik ervaar
Vaar ik wel, mijn manier
Als ik nu mijn ogen sluit
Vliegt mijn geest er tussenuit
Uit de droom, weg van hier,
Naar de jaren van weleer
Ik herinner mij alweer
Weer iets meer, en erken
Elke lach en elke traan
Elke fout die is begaan
Gaandeweg leert mijn hart
Wie ik was... wie ik ben
