Budzi mnie deszcz
przestraszona - wrzucam w kąt starą książkę
więdnę jak kwiat, jak kwiat w twoich oczach
jedna cisza, jedna myśl
jeden cichy głos, jedno słowo
Wiatr zrywa się
przestraszona - głód napełnia moje oczy
cień moich łez, moich łez w szklanych dłoniach
jedna cisza, jedna myśl
jeden cichy głos, jedno słowo
Emmanuelle, Emmanuelle...
Biała dama
zwiędłe kwiaty w salonie
jedna skrytość, głuchy krzyk!
Emmanuelle, Emmanuelle...
Jak złote ziarenka piasku
rozsypuję się na wszystkie strony świata
Emmanuelle, Emmanuelle, Emmanuelle, Emmanuelle...
