Heu, heu, heu!
Quo casu Sortis venit haec damnatio mortis?
Heu, heu, heu!
Scelus infandum!
Cur me dabit ad lacerandum
Haec fera turba feris?
Sic me, Rex, perdere quaeris?
Heu!
Qua morte mori me cogis?
Parce furori.
(Et rex non potens eum liberare, dicet ei:)
Deus, quem colis tam fideliter,
Te liberabit mirabiliter.
(Tunc projicient Danielem in lacum. Statimque angelus tenens gladium comminabitur leonibus, ne tangant eum, et Daniel intrans lacum dicet:)
Hujus rei non sum reus;
Miserere mei Deus; eleyson.
Mitte, Deus, huc patronum,
Qui refrenet vim leonum; eleyson.
(Interea ali us angelus admonebit Abacuc prophetam, ut deferat prandium, quod portabat messoribus suis, Danieli in lacum leonum, dicens:)
