Tristea da bizitza
eta latza era berean.
Jada 11 urte,
elkarrengandik urrun gaudela.
Eta urruntasun hori da,
sarritan neure barruan.
Bakardade triste,
ilun hori,
sortarazten didana.
Behin amets bat izan nuen,
eta aske ikusi zintudan.
Han etzegoen ez mugik,
ezta ere hormarik
banantzen gintuenik.
Milaka bihotz apurtu,
milaka gau izarrik pe.
Eta urtaroak,
orduak bezala igaroten dira.
Gaztetasuna galduta,
bihotza goibelduta.
Bakardade triste,
ilun horretan murgilduta.
Behin amets bat izan nuen,
eta aske ikusi zintudan.
Han etzegoen ez mugik,
ezta ere hormarik
banantzen gintuenik.
Behin amets bat izan nuen,
eta aske ikusi zintuda.
Han etzegoen ez mugik,
ezta ere hormarik
banantzen gintuenik.
Orooooitzaaaak,
beti oroitzaaak.
Orooooiitzaaak,
beti oroitzaaak.
Orooooitzaaak...
