Ważka ma trzysta tysięcy luster w oku, uwierz w to.
Jakże banalne jest wobec tego cudu, nasze zło.
Jesteś tutaj zaledwie chwilę, jedyny raz zjawiasz się.
Zrób co możesz, ale nie tyle, by cię ktoś zapamiętał źle.
Pozwól sobie na dar zdumienia, a znajdziesz sens, ufaj mi.
Zrób, co możesz, by Twe istnienie było cenne jak kropla krwi.
Światło z odległej mgławicy gna tu sto milionów lat.
Czy mija w drodze tysiące światów lepszych, niż ten świat?
Jesteś tutaj zaledwie chwilę, jedyny raz zjawiasz się.
Zrób co możesz, ale nie tyle, by cię ktoś zapamiętał źle.
Pozwól sobie na zachwycenie, a znajdziesz sens, ufaj mi.
Zrób, co jeszcze masz do zrobienia I cicho zamknij za sobą drzwi…
Wciąż nie za późno jest na odkrycie, które zmieni Cię: że Ty I ważka to jedno życie. Dbaj o swoją część.
